Even een kleine update van mijn kant. De voorbereidingen
voor de Transalp zijn in volle gang. Silvia en ik trainen veel en hard, soms
alleen, soms samen en ook vaak met een delegatie AV Heerenveen triatleten, het Kellerwaldweekend
is daar een mooi voorbeeld van. Deze week hebben we een herstelweek om de
gedane arbeid nuttig te houden. In die herstelweek zitten we niet stil maar
wordt het aantal trainingsuren wel wat teruggeschroefd. Er worden veel
duurtrainingen gedaan op de racefiets, maar ook in het terrein. Straks meerdere
dagen achter elkaar om het wedstrijdspecifiek te maken. Er staat nog een lange
duurtrip met Johan Neevel op de rol over de mooiste plekjes van de Veluwe, en
Limburgs mooiste is een prima testcase met zijn 110 kilometer en 1355
hoogtemeters. En daar plakken we natuurlijk een extra dagje heuevellandschap aan vast. Maar ook de triathlons die voor de deur staan slaan we niet over.
Die gaan we combineren met duurritten. Zoals de triathlon van Stiens waar
vandaan we op de racefiets weer terug naar huis gaan na de strijd, daar waar we
anders lekker in de auto stapten. En dan de volgende dag, i.p.v. een
herstelrondje, een flinke lange duurrit pakken.
Behalve trainen zijn er meer zaken die bij de voorbereiding
horen. Ik heb na lang wikken en wegen een nieuwe MTB. Mijn conventionele 26
inch Koga heb ik verruild voor een Specialized Stumpjumper 29’er. De 29’er met
zijn grotere wielen bevalt mij zo enorm goed. Ik heb qua materiaal een hele
grote stap vooruit gemaakt. Een week op een testbike had mijn twijfels
grotendeels al weggenomen maar nu ik de nodige kilometers heb gemaakt op mijn
2012 uitvoering ben ik, zacht gezegd lyrisch. Superscherp stuurgedrag, veel
meer rust op hobbelig terrein, kilo’s lichter. Hoewel kilo’s wat overdreven is,
voelt het wel zo. Voor mij is de 29’er de toekomst, in ieder geval in de
marathon. Met deze bike kan ik niet wachten de Alpen in te gaan.
Tijdens de Transalp zijn er 2 verzorgingsposten per etappe
waar we voeding kunnen nuttigen en sportdrank kunnen aanvullen. Toch is het
belangrijk dat je je vooral zelf kunt bevoorraden. Silvia en ik zijn erg blij met de ondersteuning van Duursport.nl waar we volop de produkten van Amacx testen. Ik ben van
mening dat we onszelf moeten kunnen voeden en wil niet afhankelijk zijn van de
verzorgingsposten van de organisatie. Die zijn bonus al zullen we de sportdrank
daar wel moeten aanvullen. De repen en gelletjes van Amacx zijn erg goed in te
nemen en de isotone sportdrank is lekker. De recovery is zelfs goed in te
nemen, wat bij een hersteldrank lang niet altijd het geval is.
Voor het Reumafonds hebben we een interview gedaan voor het
blad Rond Reuma. We zijn met een fotograaf naar Havelte geweest om daar in de
stralende lentezon wat plaatjes te schieten. Op zich een erg leuke ervaring
maar met duurtraining heeft het niets te maken. Al duurt het wel; Klimmetje op,
wachten op de zon, afdalen, weer omhoog, iets veranderen van positie, wachten
op de zon, afdalen. Erg leuk om te doen en we zijn ook erg benieuwd naar het
resultaat want die hebben we op het moment van schrijven nog niet onder ogen
gehad.
De sponsoring verloopt ook erg goed, we zijn de 1000 euro
grens gepasseerd. We kunnen de gulle donateurs niet vaak genoeg bedanken. Elke
euro gaat rechtstreeks naar het Reumafonds en wordt gebruikt voor de kostbare
wetenschappelijke onderzoeken om de behandelmethode te verbeteren welke door
het Reumafonds worden gefinancierd. Het doet ons erg goed om te rijden voor dit
goede doel. Een extra motivatie voor een geweldige uitdaging.
Marco
Geen opmerkingen:
Een reactie posten